Жұмбақтар ✍️

Ал енді, мен берейін жұмбақ сайлап,

Дүлдүлді сахараға қойдым байлап;

Бұлбұл құс отырады үйде сайрап,

Бір гауһар қолымызда тұрған жайнап.

Жел соқса, жанып кетер өрттей қаулап,

Ақылпаз болсаң асқан, терең болжап,

Не нәрсе осы айтқаным, мәнісін тап?

Шешуі:

Болғанда ақыл дарияң, кеудең — дүлдүл,

Күңіреніп сайрап тұрған тілің — бұлбұл.

Қойыныңнан шыққан гауһар екі кезің,

Соққан жел — дауылпаздай айтқан сөз дүр.

Дарияның жанып өткен құрақтары —

Адамның қатты шыққан ашуы дүр.

Жұмбақ өзінің сөз қылған затын әр алуан түрде суреттейді. Кейде нәрсені көзге көрінген көрінісіне қарап сипаттаса, кейде сол нәрсенің құлаққа естілетін дыбысына қарай бейнелейді.