Өлеңдер ✍️
Өлеңдер ✍️
14.05.2021
167
Ақын
Қарайды ол алыс түйіліп –
Барады-ау, сірә, шалғайға.
Арманшыл ойлар жиылып,
Әжім боп қатты маңдайға.
Махаббат, жастық, мас ақыл,
Дүниені алға жайып сап;
Айдынға желсіз тасатын
Қарайды ол кейде айыптап:
«Сапырып суды құлатты
Жыра мен жартас қолтығы;
Көбігі болса бұлақтың,
Толқыны қайда, толқыны?!
Еркің бар қайда бұрсаң да
Толқынды тапсаң тауды ырғап.
Ақса ғой деймін жыр сонда
Ойларға бөгіп, ауырлап».
Естиді құлақ бір үнді,
Үлгермес ақыл оны екшеп.
Қасықтап жиған жырыңды,
Төгер ме ең, ақын, шелектеп!
Келеді оймен күн кешіп,
Жырына аздап жан кірді.
Үміт пен сезім мінгесіп
Қиялдың белін талдырды...
Ақыным қарап қалыпты,
Қызықты ойлар жыр сала;
Аңсар ма ол биік даңқты,
Өзі одан биік тұрса да...
ақын арман Әжім маңдай Жұмекен Нәжімеденов Жұмекен Нәжімеденов шығармашылығы Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter