Өлеңдер ✍️

(Файзулла Жақсылықовқа)

Үйінде болдым біраз күн
Жанымен жарқын туысып.
Оңаша оймен жыр жаздым,
Төңірек толы тыныштық.
Қабақта қажу тұрса да,
Көзінде ойнап көңілді от. —
Келтірмей жатыр мұршаға,
Егінде биыл өнім көп.
Бастықтың үйі, есіңе ал,
Ақынға жақсы кабинет.
Жыр туып жатса несі бар? —
Деп қояды әзілдеп.
Сүйеді қалған сағынып,
Домалақ қара баласын.
Елжіреп сен де, жан ұғып,
Сүйсіне қарап қаласың.
Елеңдер сосын далаға,
Сәлемнен кейін сөз қысқа.
Дала да оған бір бала
Дәметіп тұрған жөн, нұсқа.
Жанына ылғи нәр толып,
Жүретін жеміс әперіп.
Көңілі байтақ қамқорлық,
Жақсы ғой мұндай әкелік!