Өлеңдер ✍️

  11.05.2021
  190


Автор: Ғафу Қайырбеков

Қосбасар

Тартшы, дос, «Қосбасарға» қолыңды ойнат,
Секірсін шіркін саусақ перне бойлап.
Көз жұмып, көрейін бір көңілімнен
Жас күнді өтіп кеткен желдей ойнап.
Қосбасар, қос-қос басар, айқай, думан,
Басынан қосшағылдың қоян қуған.
Жете алмай ақ көйлекті қуғыншылар
Кешкісін қайтушы едік жаяу қырдан.
Көрші ата, ақсақал шал, күйші баба,
Сонда бір көкейінен күй шығара,
Осынау «Қосбасарға» шертуші еді,
Тұрғанда түн әлдилеп, тыншып ауа.
«Қосбасар», қашқан қоян, қуған бала,
Қалайша тоғысады бір арнаға?
Дерсің дос, берер оған жауабым жоқ,
Жанымда қалған содан құмар ғана.
Қанымда осы күйге бар туыстық,
Кетеді естігенде жасым ыршып.
Осы күй — менің қимас балалығым,
Ол шіркін көрінбесін қайтып ыстық?
* * *
Тағы майдың таңы атты,
Тағы бұлбұл күй шертті.
Балқытады алапты
Домбырадай мың шекті.
Алатау тұр таңырқап,
Баурайы жасыл бақ.
Аңғармайды аңқау қарт,
Ағар бұлақ тас ұрлап.
Әр үйдің бір бағына
Жасырар су олжасын,
Жаққандай бұл жанына
Иеді оған тал басын...
Май айында қашаннан
Маған таныс бір терек.
Ағатын су қасынан,
Күлген қыздай еркелеп.
Барушы едім мен жиі
Бір күш соған тартатын.
Қандай екен ендігі
Сол терегім тым жақын!..
...Бұлт қанатын нұр жалап
Майдың күні кешкірді.
Өте бердім мен жанап,
Басқа күлкі естілді...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу