Өлеңдер ✍️

  11.05.2021
  259


Автор: Ғафу Қайырбеков

Аққу

(Ф. Тютчевтен)

Мейлі қыран бұлтты шалып,
Жайдың оғын қарсы алсын.
Мейлі күнге жақын барып,
Нұрына оның көзі қансын.
О, таза құс, сенің, аққу,
Бар сыбағаң қымбат одан.
Тәңірім сені тап өзіндей,
Пәк дүниемен құндақтаған.
Аспан да пәк, теңіз де пәк,
Түспес саған көлеңкесі
Астың жұлдыз, үстің жұлдыз,
Қос тұңғиық сен еркесі.
* * *
(Ф. Тютчевтен)

Қарашы сонау айдынға,
Тірілген судың бетіне,
Иегін артып ағынға,
Ағады сендер жөңкіле.
Күндіз де түнде еріксіз,
Азайып, кеміп, жұқарып,
Барады жылап, еріп мұз,
Бір-бірін соғып, мұқалып.
Үлкені де кішісі,
Бәрі бір болып, енді олар,
Қалмай белгі, еш түсі,
Құрдымға сіңер, жоғалар.
Тірлікте қылған дәсердей
Адамдық аттың «мен - мені»,
Емес пе бейне сол сендей.
Ойнақы тағдыр сендегі?




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу