Өлеңдер ✍️

  10.05.2021
  188


Автор: Ғафу Қайырбеков

Аққұмның бір қызы бар...

Ән Аққұм, арман Аққұм, алыс Аққұм,
Аттан жал, атаннан қом тауысатын.
Бір жетіп, аяқ басқан мал түгіне
Май болып мақпал құмы жабысатын.
Береке жер сұлтаны тұнып тұрған,
Аялап адам жанын тынықтырған.
Былтырғы жұртта қалған желі қазық
Ағаш боп, биыл басын иіп тұрған.
Баба Асап басын шайқап қия алмаған,
«Аққұмсың ат сауырына сия алмаған».
Бал құрақ, балғын мойыл, балдырған тал
Қыздардай серуенде бұраңдаған.
Самсаған сағым жуып жиделерің
Асырған бір көрініс жер беделін.
Асыр сап арасында аңдар ойнап
Шашады көк бидайық желге жемін.
Құлдырап құлын ұзап енесінен
Жосиды жоталардың төбесімен.
Мәз болып қамшысына иек сүйеп,
Қарайды жас жылқышы оны өсірген.
Жағалай жап-жас иіс, нұр шұғыла,
Жан тұтқын табиғаттың тылсымына.
Құм өркеш арасына күн қонады
Жиып ап алтын жібін ұршығына.
Толтырған әнге жерін, күйге көлін,
Жағалай ырыс-мекен үй дегенің,
Аққұмның бір қызы бар өмір атты
Көркіне ғашық еткен сүйген елін.


 




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу