Өлеңдер ✍️

Ағартып Алатаудың ақ самайын,
Алматы сағынды ғой жастан айдын,
Мұншама көп күттіріп, көп аңсатып
Мұхиты қайдасың сен Қапшағайдың?
Ол әне Іле - дария жағасында,
Тау мен тас, тақыр - құмның арасында,
Дүниеге келе жатыр, келе жатыр
Қол созып қазақтың бас қаласына.
Қаһарман халық қолы тиді барып,
Жосылып ғаламаттар жүйткіп ағып,
Әлемнің айнасындай бір теңізді
Келеді астанаға сый ғып алып.
Ол сонда жеті жаннат мекеніндей
Болады еліміздің ен төріндей,
Түнінде сансыз жұлдыз суға түсіп,
Жатады күндізінде жұрт сейілмей.
Атағы бұл теңіздің самғар түзге,
Сен содан бақытты ізде, арманды ізде,
Шомылып cap тамызда сая тауып
Бар ұрпақ бар алғысын арнар бізге.
Самал тау, сері бұлақ, жасыл дала,
Көз тоймас көркем көше, жақсы қала,
Қасында Қапшағайдың көк шалқары,
Жалғаннан тек тілерің осы ғана.
Таң атса Талғар шыңы нұрға бойлап,
Байлықты, баршылықты жырлап аймақ,
Осынша салтанаттың ортасында
Алматым тұрар шалқып тудай жайнап.