Өлеңдер ✍️

«Бүркітті» шыңның басында
Кезіккен кетпес естен күн.
«Баянжүрек» басында
Бақытты сағат кешкен күн.
Үш ақын едік онда біз,
(Ұласып ұрпақ өспей ме?)
Ұшатын едік онда біз
Қиялмен қия төскейге.
Ортада - менмін. Баста - Сіз,
Балапан жырау сәл артта.
Самғаушы едік бастап біз
Сәріде, сәтті сағатта.
Жоңғардың аппақ шындары:
«Жол болсын» дейтін кіл бізге.
Өлеңнің өршіл ұлдары
Шығушы ек шұғыла - күмбезге.
Самғауық әулет, сан ұрпақ –
Самұрық, бүркіт құстарың,
Қалатын еді таңырқап
Адамның көріп ұшқанын.
Қайтатын едік содан біз
Сақайып, шабыт, әл жинап.
Саптыаяқ толы cap қымыз
Қанына қайрат, нәр құймақ.
Ақын - достық қызық-ақ –
Серуен қиял - серікпіз.
Күн сәулесін үзіп ап,
Өлең жасаушы едік біз,
Шебер жасаушы - едік біз.