Оқимын да жазғаныңды қорқамын,
Бұл не қылған мүсәпір деп аяймын.
Айнымады - ау баяғы бір жортағың,
Танымайсың таңбасын да бояудың.
Я құлақ жоқ еститұғын дыбысты,
Я жүрек жоқ сездірер, я сезетін.
Іздесейші бойыңа шақ жұмысты,
Сын малта емес қартайғанша езетін.
Көше сыпыр, босқа отырғың келмесе,
Ол да пайда сүйген жұртқа тазалық.
Олла - билла, жарасар еді өзіңе
Қаламнан да сыпырғыға қожалық!
Тек шаңдатпа екі қолым мықты деп,
Ұмытпа, сен, ақыл керек оған да.
Жырлайын мен бір ғажап жан шықты деп
Сыпырғымен көмек етер қоғамға.