Нақыл сөздер ✍️

Досбол мен Бала би бір үйде түстеніп отырса керек. Үй иелері түстікке сүтке күріш бұқтырып, үстіне сары май салып әкеліп қояды. Бала би сонда сары майды өз жағына қарай жақындатуды ойлап:

− Досеке, жасымыздан бірге өскен қатар едік, егіз едік. Атам өлді – келмедің, шешем өлді – келмедің, - деп, күріштің бетінен өзіне қарай екі жол тартып қояды.

Жолдасының қулығын сезе қойған Досбол:

− Рас-ау, мен сені ұмытайын деп жүр деймісің. Жүргіншілік көп. Ел іші ұйқы-тұйқы болған кез ғой, - деп, сары май мен күрішті араластырып жіберіпті.

Бала би:

            Құдай-ау, бай мен мырза танысың ба?

            Бұл кедей жек көретін алысың ба?

            Паналаған күркемді отқа өртетіп

            Көпсінгенің бір құшақ қамысың ба? – деп назаланған соң, Досбол үй көтеріп берген екен.