Өлеңдер ✍️

кірпік ілмей жатырсың неге, анашым?..
қараңғы түн. Ұйқысыз сен ғанасың.
«жас теректі» несіне уайымдадың,
жел соғады, əйтеуір жел болғасын.

жұлдыз біткен жұтылып жанарыңа,
мейірімге тұншықты-ау ғалам мына.
жер дегенің – пендеге болса мекен,
аспанды əкеп қоямын табаныңа!

таусылмашы... Емес бұл жанашуым – 
аналардың қашан да бағасы ұлы!
сенің көзің – Құдайға сыйынатын,
он сегіз мың ғаламның қарашығы.

ал, мына түн – өзгермес байырғы түн,
қайырсыз кім, білмеймін қайырлы кім...
ұйықташы, анашым, алаңдамай,
ұйықтаңдар, аналар, қайырлы түн!

әлди, Ана...