Өлеңдер ✍️

Көздерімнің мұңына өбектеліп оралған жасым ба?!

Әлде, аспанды тіліп,тастарды үгіп өткен жасын ба?..

Көңілімнің шытына түйіліп жасырып қойған маржан ба?!

Әлде, жанымның жарық нұрынан жаралған аяулы арман ба.

***

Алтай мені,

Мен Алтайды жоқтадым,

Көкірегім от-жалын...

Мұң-құсаның,

Құдығынан шер жұттым,

Тарқата алмай,

Тағдырымның соқпағын...

Махаббатқа зар болып,

Мейірімге шөлдеген.

Мен – Ақынмын!

Балалығы өлмеген...

Қасиеті асып түскен Өлеңнің,

Өртіне де, дертіне де көнген ем...

Өлең екен – 

Тағдырыма жауапты,

Таразылар,

Обал менен сауапты...

Өз қолыммен,

Жазымышты жазып ап,

Мекеніме,

Қайтып кетем...Тау атты...

Сол тауымда,

Ертегідей күн кешем,

Алтайыммен,

Тамырлас ем,тіндес ем...

Мен құсадан,

Жынданатын шығармын?!

Туған жердің,

Топырағына сіңбесем...