Өлеңдер ✍️

  09.02.2023
  71


Автор: Бақытгүл Баймолдақызы

Керейдің Кербез қызымын

Керейдің


Кербез қызымын,


Тектінің


Терме ізімін.


Алтайдың


Арғы бетінде,


Қалдырған


Қара үй үзігін...


 


Тауменен


Тамыр жалғаған,


Асып бір


Аққан арнадан.


Көк аспан


Көңіл көгінде,


Қағып бір


Қанат самғаған.


 


Тағдырын


Тастап асқардан,


Алтайдан


Арман басталған.


Сақтардың


Сазын тыңдаған,


Бағзылық


Бал-бал тастардан.


 


Жорғалап


Жорға мінетін,


Сырғасы


Сылқ-сылқ күлетін.


Керейдің


Кербез қызымын,


Бағасын


Бабын білетін.


 


Талайдың


Тасын құлатқан,


Жауының


Жасын шылатқан.


Табаны


Таңда шық басып,


Жанары


Жанған шырақтан.


 


Әні бар


Әуен, ырғақты,


Төсенген


Төре сырмақты.


Көңілі


Көктем, көзі нұр,


Анадан


Абақ жұрнақ-ты.


 


Арына


Адал қарайтын,


Баланы


Бақыт санайтын.


Жартыкеш


Жарық жалғанның,


Жыртығын


Жырмен жамайтын.


 


Көздері


Көктем көзіндей,


Сөздері


Сөнбес сезімдей.


Талайы


Тағдыр кешкен бір,


Болмысы


Болат төзімдей.


 


Керейдің


Кербез қызымын,


Тектінің


Терме ізімін.


Алтайдың


Арғы бетінде,


Қалдырған


Қара үй үзігін..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу