Өлеңдер ✍️

Ерлердің ері – Сырым Датұлы,

Ерлік пен рух – мұның жақыны.

Қайрат қылыпты тентіремесін деп

Ұрымға ұлы, Қырымға қызы.

Падишасы ердің – Даттың Сырымы,

Осы екен асыл тастың сынығы.

Бас көтеріпті ол мойнына елдің

Түспесе екен деп жаттың құрығы.

Баспақ боп қазақ қаһарман жанын,

Жіберген патша атамандарын.

Жұртын қорғаған Сырым батырдың

Басына сыйдың атаған бәрін.

Патшаң әскерін арқыратқанда,

Селдей екпіні жан шыдатқан ба?

Алайда, сол қол абдырап қалған,

Қабылан Сырым қарсы шапқанда.

Ол жаудың сағын сындырып шапқан,

Жасыған жасақ шыңғырып қашқан.

Қолға түсіріп, жаудың басшысын

Хиуаға Сырым құл ғылып сатқан.

Ашты жау кейін сырын ақыры,

Ерте сезіпті мұны Датұлы.

Қаспен тіресіп, еңкеймей өткен,

Ұлы даланың ұлы батыры.

Азаттықты Алла, ғарыштан тілеп,

Бөрідей жортты ол намыстан жүдеп.

Ерлердің ері – Сырым Датұлы,

Елім деп өткен арыстан жүрек.