Өлеңдер ✍️

  01.12.2022
  136


Автор: Александр Пушкин

* * *

Татьяна хаты алдымда;
Қастерлеп оны қорғаймын,
Орандым құпия зар-мұңға,
Қанша оқысам тоймаймын.
Кім берғен сонша нәзіктік,
Ләззатшыл тәтті сандырақ?
Пәк сөзді мөлдір азық қып,
Қалғандай жүрек балбырап.
Қызықты бұзық үзгендей,
Ұқсаймын ұқпай қалғанға
Мінеки, өлі аударма;
Суреттен тірі тізгендей,
Сұр мерген оған қол салмай,
Сым саусақ қыздар жазғандай.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу