Өлеңдер ✍️

  01.12.2022
  652


Автор: Александр Пушкин

* * *

Ескерткіш өзіме орнаттым келмес қолдан,
Ескірмес соқпақ оған халқым салған;
Александр мұнарасынан оза тартып,
Бас имей асқақ шалқып дараланған.
Жоқ, мүлдем мен өлмеймін, мүрдем салқын,
Қаусаса сақталармын жырда жарқын.
Атағым алшаң басар Ай-әлемде,
Сау қалса, тым болмаса жалғыз ақын.
Ұлы орыс жерін кетер атым шарлап,
Паш етер барша тілдер құрмет арнап;
Өр славян, финдер және тағы тұңғыс,
Үндесер дала досы қырда қалмақ.
Оятқан ізгі жырым пәк тілегін,
Суытпас сүйсінуін халқым менің,
Азатшыл болдым қатал ғасырымда,
Жарлыға қайырымшыл тиер себім.
О, муза, тәңір сөзін тыңда сен де,
Шошыма зәбір шексең, тәжге сенбе.
Мақтауды, жаланы да бейжай тыңдап,
Ақымақтан асамын деп әуреленбе.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу