Өлеңдер ✍️

  01.12.2022
  112


Автор: Александр Пушкин

Н.А. ПЛЮСКОВАҒА

Кішіпейіл, қасиетті өлеңмен,
Мақтамадым құдайларды жердегі.
Азаттықты тұмар еткен өнермен,
Маған жақпас жағымпаздың ермегі.
Еркіншілік әрекетін қуған көп,
Соған ғана жан аямай қызам мен.
Патшаларды жұбатуға туғам жоқ,
Ұяты мол, мейірім төккен музаммен.
Бірақ шыным, Геликон салған қалыппен,
Касталийский от қызуын тәнті еттім.
Аполлон өзі қолдау еткен шабытпен,
Елисаветаны мен құпия әндеттім.
Көктегінің жерде жүрген куәсі,
Болғандықтан көңіл құсы жалғанып,
Тағына еттім мейірбандық рәсім,
Пәк сұлулық нұр шашқанын аңғарып.
Махаббат пен бостандық сыр ашарда,
Ұраны сол әділ жүрек антының:
Сатылмайтын өр дауысым қашан да,
Жаңғырығы болды орыс халқының.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу