Өлеңдер ✍️

Берсең бер, бермесең қой несібеңді,

Өлген соң, жазалайсың несін енді?

Сұрама еш нәрсені көрде менен,

Шар басым өзіңді іздеп, дөңгелеген...

Сұрама, жауап бермен, жазалама!

Шаршаған бұл пендеңді мазалама!

Сының ба, азабың ба, мазағың ба?

Мен байғұс жанады екем тозағыңда...

Пейіш те қажет емес бұдан бұлай,

Тозақ та қажет емес бұдан бұлай!

Берсең бер, бермесең қой береріңді,

Өзім-ақ жаратармын көрерімді.

Ермегің мен емеспін, күлесің бе?

Қазақстанда сен жоқсың, білесің бе?

Дегенмен, бір өзіңді бар деп сенем,

Тым қатігез болсаң да, бар деп келем...

Білгішсің, көрегенсің, ақкөңілсің,

Ендеше құдіретің де пәк көрінсін!

Діндар да білгір-ділгір құлдарыңды,

Алып кет, әпербақан тұлдарыңды.

Сен мені күнәһар деп жазалама,

Бейкүнә бұл пендеңді мазалама!