Өлеңдер ✍️

ҚЫС

Мезгілімен қыс келді жылжып жыл, ай,
Бетті қарып аязы шымшып, сынай.
Қарашаны іліп ап қанатына,
Қаздар кетті тізіліп, сыңсып, жылай.

Бұлт астынан сығалап күн шыға алмай,
Қара тұман тұмшалап, тұншығады Ай.
Күзбен бірге кеткендей қыз дәурені,
Қара желден өксіген үн шығардай.

Әлденені тағы ойлап тұр-ау аспан,
Бозғылт бұлттар көшеді бұраңдасқан.
Жапырағын күз ұрлап, зәрленеді,
Кәрі терек қабағын қырау басқан.

Таудан көшсе сырғанап күртік төмен,
Жиі өскен тоқтатар іркіп емен. 
Бір топ арқар айналып кете алмай жүр,
Құлжасының өлігін бүркіт жеген.

Алған қыздай әдемі шашын түйіп,
Әппақ қайың майысар басын иіп.
Белгісіндей қысқа өмір қарағай тұр,
Қақ айырылған осы жаз жасын тиіп.

Қалса да артта жаз күні самал өпкен,
Шаңғы теуіп, мәз-майрам бала біткен.
Көкжиектен көз алмай қария тұр,
Жастық шағын ұзатып ала бұлтпен.

Өмір солай өтеді кеткен күздей,
Тек естелік санаңда қалады өткен...


ЕРКІН ОРАЛБАЙҰЛЫ