Өлеңдер ✍️

Тыңда мені,
Төрт қақпалы Түркістан!
Қос қақпалы Қожа Ахмет!
Алты ғасыр арбауына шыдаған,
Төрт бұрышын көк перісі сұраған,
Қабырғасын Қызыр-Баба сылаған
Қасиетті Көк Күмбез,
Тұрсың ба,
Уа, дін-аман!
Алыстан Хақ дем берген,
Арыстан Баб тең көрген,
Аса пірлер жол берген,
Мүсәпірге қол берген,
Халайықты меңгерген,
Машайықты жөн көрген,
Шәрбат ішкен әздермен,
Шарап ішкен Шілтенмен
Әзіреті Сұлтан ҚОЖА АХМЕТ,
Құзырыңа келген — мен...
Әзелден-ақ дара отау
Алпыс мың бар бұлағы,
Ақ тасы бар қыналы,
Пәк тәніңнің тұрағы,
Әз жаныңның шырағы —
Әуеніңе Қаратау
Төңкеріліп тұрады.
Уа, дүр текті
Асыл жан,
Тәуап еттім жасымнан,
Санама ектім сыр түюлі тасыңнан.
Дәруіштей дәргейіңе бас ұрған,
Хақ дидарын көрердеймін жасырған,
Алдым босап арқаннан,
Көшім босап көгеннен,
Құлыптаулы қырық қақпам ашылған.
Маңдай алды қас бетіңе жел өпкен
Түзік қатар салған мырза теректен
Уілдеген үн естимін ерек мен.
Жанын жыққан Биігіне қалаған,
Шырқау асып шығып кеткен Санадан
Үкі құс боп жеткен сен бе дана жан?!.
Бауырына Бұхараны балаған,
Серігіне Самарқанды санаған
Сендей кентті таба алам ба даладан —
Асық еткен жеріме гүл ЖаҺанды,
Нәсіп еткен төріме Алла Тағалам!
Уа, тыңда,
Бай өлке ұлыс — байтағым!
Жатсынып жоқ қайтарым,
Сақсынып бар айтарым:
Қаншама жыл ғаріп болып саф ділге,
Арып-талып жеткен кезде ақ күнге,
Қарсы қойып қауымыңды хақ дінге,
Ұрпағымды ұйытпасын жат кірме.
Далам үшін жолын кесіп Тауымның,
Күлше салман керсеніне кәуірдің.
Тілің менен жырың және діліңе
Қоса тұт деп түзу дінін Тәңірдің,
Төрт тараптан түгел қостым түркі ұлын
Тоғысында ғасырлар мен дәуірдің.
Беу, тыңдағын,
Төрт қақпалы Түркістан!
Қос қақпалы Қожа Ахмет!
Салғаным — зікір,
Айтқаным — шүкір,
Ойлағаным — пікір,
Қорыққаным — күпір болсын,
Қолда өзің Хазірет!
Ақтың құлын тәлім ет!
Хақтың нұрын жаныма ек!
Бұрдым жүзімді,
Өптім ізіңді,
Әзиз жолыңды тұттым,
Ғибадат орныңды құштым,
Миуалы бағыңа шықтым,
Мүбәрак қолыңды қыстым,
Қабыл ет!..