Өлеңдер ✍️

Еңкілдеп келіп Ебінің желі соққасын,
Алакөл, ой-хой, толқыды дейсің, Хаққа шын.
Жосытып көшін, шалқуын-ай жарықтық,
Ағытып қойып алаңсыз Жоңғар қақпасын.
Көк қарлығаш – көк көлден ілген несібе,
Жақындай беріп жалт беріп ақты есіле.
Реликт шағала реттеп жүргендей,
Толқынның тілін – келтірген көлді нәшіне.
...Көкке ынтық көл ме, көлге іңкәр, әлде ғарыш жақ,
Жіберді бірі шөкімдей бұлтпен жазып хат.
Алуан сырлы алаша түзген ақшамда,
Алакөл десе, ала көл екен анық, хақ.