Жиырма жеті жасында Әбдірахман көз жұмды. Сәулең болса басында, Кімді көрдің бұл сынды? Дүниелікке көңілі тоқ, Ағайынға бауырмал. Тәкаппар, жалған онда жоқ, Айнымас жүрек, күлкің — бал. .....
Ал, сенейін, сенейін, Айтқаныңа көнейін. Шалма ораған сопының Ішін арам демейін. Ақ көңілді әділ жан Табылар деп көрейін. Я сүйсе, я күлсе, Елжірейін....
Бөтен елде бар болса Ежеттесің, сыйласың, Сыбырлас, сырлас көп болған, Көптен тату қимасың. Басыңа жұмыс түскен күн Татулықты бұрынғы Не қылып ол ойласын? Ашып берер жауыңа Өзі көрген қоймасын. Желіккен жауың кез болса, Араздығы сөз болса, «Бәрекелді батыр» деп, «Мықты боп бара жатыр» деп, Мақтап-мақтап қоздырар. .....
Жүректе көп қазына бар, бәрі жақсы, Теңіздің түбіндей-ақ қарап бақшы. Сол жүректен жылылық, достық пенен Бұлақша ағып ғаламға тарамақшы. Жан шөлдер өзіңдеймен танысқанша, Бірінен бірі үлесіп алысқанша. Құмарланар, сүйісер.....