Отан, Туған жер, Қазақстан
Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем,
Мен оның қасиетті тілін сүйем,
Мен оның құдіретті.......
Бұл жарыққа аяқ басып туған жер,
Кiндiк кесiп, кiрiм сенде жуған жер.
Жастық - алтын, қайтып келмес күнiмде
Ойын ойнап, шыбын-шiркей қуған жер.
Жаратылдым топырағыңнан, сен - түбiм.
Жалғаны жоқ, бәрi сенен жан-тәнiм.
Сенен басқа жерде маған қараңғы,
Жарық болар Шолпан...
Туған жердің сағындым топырағын,
Сағым қуып жүреді жиі жаным.
Қасиетіңнен айналдым мен туған жер,
Маңдайыма бұйырған алтын бағым.
Алтын бағым, арайлы алтын таңым!
Шуағы мол қашанда от құшағың.
Арман бар ма сенде өсіп, бой түзеген,
Тең келмейтін ешнәрсе жер жұмағым.
Жер шарында, рас, жұмақ екенің,
«Қаратаудың» бойлап жатқан етегін...
Шапағатын бөлеп....
Отан деген сенің алтын бесігің,
Қуанышпен айқара ашқан есігін,
Махаббатпен орап бізді баурадың,
Қаңғыртпадың кедей жетім жесірін.
Бір өзіңді сақтау үшін қанша адам,
Жанын берді қалықтаған жас қыран,
Өзгелерге бермеу үшін жеріңді,
Қыршынынан....
Туған жерім – алтын қазық, бесігім,
Өзіңде мен дүниенің аштым есігін.
Сен сыйлаған жарық күнмен шынығып,
Топырағыңнан нәр алып мен есейдім.
Туған жерім мысты қалам – Жезқазған
Қойнауында Қаныш бабам жер қазған.
Ыстық қой маған....
Тасыр қоғам ілмей мені қаперге,
Мен көбеңсіп жүрмін мынау жат елде.
Тұсауымды сенде кестім ең алғаш,
О,туған жер, сенсің анам, әкем де!
Сағынышқа саған деген ұмсынып,
Ойланамын, барсам ба деп құлшынып.
Дәруіштей күйге салып қойды ғой,
Қаладағы мынау....
Күн аунап, бара жатыр ғасыр көшіп,
Тарихын тауға дейін асыр десіп.
Алтын құрсақ аман ба?! Асыл бесік
Ер жеттік құмыңда ойнап тасыңда өсіп.
Жер ана ұлың елге үлгілі еді,
Жарқылдап маңдайымнан күн күледі.
Жер жәннәті сенің ыстық құшағың ғой,
Сырын оның мен....
Мыңжылдық шежіресін шерткен өңір,
Тарихы мен танылған әрбір жерің.
Әр ауданы әдемі тау-тасымен
Мақтан етер біртуар бар ерлерің.
Ұлы Жамбыл, облысым атын алған,
Он аудан мекенінен....