Сырбай Мәуленов (Дауыл күнгі дария)

Тұнып жатқан көкке атып толқындарын,
Дауыл бұрқап дарияның соқты жарын.
Нажағайдың жарқ еткен сәулесінен,
Айдынында ойнайды отты жалын.
Көбік қайнап сапырып дарияны,
Салып қиқу сақылдап жарға ұрады.
Шұлғи тартқан сулығын шу асаудай,
Арындайды толқынның арғымағы.
Туған жердің толқынын толтыра ішіп,
Құшағыма дауылын кеттім қысып.
Арпалыста атуға дұшпанымды,
Аспанынан нажағай алдым құшып.
Асып толқын жатқанда иегінен,
Тұрмын қарап дарияның жиегінен.
Туған елдің күшіндей толқын атқан,
Дауыл күнгі дарияны сүйемін мен.