Қалқаман Сарин (Кешіккен құстар)

Қанатын керіп, ағылып белден,
Әуелеп ұшқан жоғары.
Мекенін аңсап, сағынып келген,
Бірақ та құстар жоқ әлі.

Келмей тұр, сірә, бабына көктем,
Күткенім неге кешікті?
Қалды ма деймін жағына кеткен,
Ұялап басқа бесікті?!

Қия алмай кеше кеткенмен мүлде,
Мекенін мынау қаншалық.
Келетін құстар көктеммен бірге,
Әсем бір сазды ән салып.

Айдынын аңсап қайтарын білем,
Қатарын бұзбай бір келер.
Тәтті үнге толып байтағым кілең,
Көк аспан әлі-ақ түрленер!