Күләш Ахметова (Көкейкесті)

— "Дүрбелең дулы қаланың
Дүкені қайда, қалқам-ай?
Өтердей мына ағаңның
Өзекті шері тарқамай.
Бітпеген аузы жараның,
Ішімде уым, нансаң, көп.
Қалаңа келдім, қарағым,
Домбыра сатып алсам деп.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Алтын жаңбыр)

Дайындаған жырға тілін —
Дарияның жағасында.
Ақмешіт пен Алматының
Ізі жатыр арасында.
Ұлы жырдан тамыр өріп,
Ұлы Сырдан қанып ішкен.
Өлең жазған еміреніп,
Мөлдір-мөлдір сағынышпен.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Суреткер)

...Есімде, той болды бір ауылда ірі,
Жігіттің таң қалдырып қалыңдығы,
Беташар айтылғанда
жалт қаратқан
Жадымда
жас ақынның жалынды үні.
Сызылып көк аспанда жаңа Ай туды,
Уыздай әппақ өңге арай тұнды.
Қауымның үні шықпай,
ақын жігіт:
"Тоғжандай екен!" — деді. Бәрі айтылды.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Арғымақ)

Құлан жылқы зауытында туған әсер
Көз қадамай өте алмайтын әркім-ақ,
Тұрпатымен көре қалған жанға ұнап,
Тұлпарларды өсіретін заводта
Тұрды ерекше сүлік қара арғымақ!
Жасаған-ай, әрі жомарт, әрі ұста!
Дүлдүл тұқым даңқы кеткен алысқа.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Кенен)

Дақпыртына даңқтың бөленбеген,
Өзі тарих, өмірі — өлең Кенен.
Мезгіл өзен,
Барарсың болашаққа
Әніңді алып өзіңнің кемеңменен.
Жүрегіңнен туғызып сөз бен әнді,
Бозторғайдай жырладың боз далаңды,
Сұлу сөзің жараның бетін сылап,
Нәзік әнің сезімді қозғаған-ды.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Мәдидің монологы)

Әнге туған ақының ем, елім-ау.
Абақтыда қамалғаным не мынау?
Қандай қорлық,
Аппақ ойды қаралап,
Ақ-қараны ажыратып танымау.
Ерінетін жіберуге тереңге ой,
Жалқаулыққа есең кетпес ел ең ғой.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Мұхит)

Дарындыны жақтадым сөз алдым да,
Даусы қалған далада, бозаң құмда
Мұхит десе,
Мұзды да, Үнді де емес,
Мұңды Мұхит тұрғандай көз алдымда.
Махаббаттың сездіріп демін, өртін,
Жомарт жүрек шынайы егілер тым.......
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Данышпан)

Ұлы ақынның кітабын берші маған,
Достары кім суытпай хал сұраған?
Дұшпаны кім ақынға қарсы надан?
Ақырғы рет қамығып қарағанда
Кім түсініп жүрегін қансыраған,
Кім сүртті екен көз жасын тамшылаған?..
Даналыққа кез болған дайындықсыз
Шулы тобыр, ерсі орта, көрші-қолаң.........
Өлеңдер
Толық

Күләш Ахметова (Өлең)

Несіне осы өлеңді жазамын мен,
Тарттым қой жетерліктей азабын мен.
Білмеймін қалай еріп кеткенімді
Муза кеп сыбырласа ғажап үнмен.
Ынтық боп нем бар еді осы өлеңге,
Қалмайды дегбір — өлең десе, менде.......
Өлеңдер
Толық