Луизианда емен көрдім, Бұтағынан мүк салбырап, далада тур серіксіз, Күңіренткен жапырағы сылдырайды еріксіз. Майсыпайтын бұп-бұжыр, қайсар менен аумайды, Уа, ғажап! Жапа-жалғыз қалай өмірін жалғайды?! Тіпті алаңсыз, жапырағына жан береді, қаулайды .....
Капитолия кешке таман естігенде атымды, Тыңдап тұрдым, шапалақтар шау қарғалар атылды. Сол бір түн де бақытқа әкеп бөлемеді пақырды. Мейрамдаған кездерде де, орындалып дегенім Мен бәрібір баяғыдай бақыттымын демедім .....
Болашақ ғасырлардың шежірешілері, Сұп-сұрғылт салқын жүзімді көрсетейін сендерге, Менің өткен ізімді жазғыларың келгенде, Тасқа басып атымды, Суретімді іліңдер, биігірек төрлерге. Талып, нәзік кім сүйсе .....
Көресіңдер, бөлінбейтін етемін мен құрлықты, Бәрін жинап, бұрын болып көрмеген жасаймын халық бір мықты. Керемет бір ел жасаймын, арасынан қыл өтпес .....
Қаншама ұзақ алданғанбыз екеуміз, Жүйткіген Табиғаттайын, Еркіндікке ентіктік, енді біздер бөтенбіз. Біз — Жаратылыс. Ұзақ-ұзақ үйде болмай, енді оралған екенбіз. Ағаштардың жапырақ өзек .....