Ерлан Ахмет (Досымды іздеймін)

Сағыныштың желкені желбірейді
тербелгенде өмірдің кемесінде.
Жан жүрегім езіліп, елжірейді,
жүрген кезде, жан досым, сен есімде.

Қайдасың бүгінде,
арманның көгіне
қалықтаған, шарықтаған,
іздеймін жан досым?!

Іздеріңді табатын сияқтанып,
жылдар бағын жиірек араладым.
Парақтарын жастықтың жиі ақтарып,
сырлас жанды бір сендей таба алмадым.

***

Тыңда достым,
жақ аштырмай келіп ең,
қызғаныштың найзағайы жарқырап,
өтсін күні күркіреумен,
ал бірақ,
көкжиекке сіңеді күн керуен.

Білші достым,
түгесілмес ойраны
күншілдіктің қайнаса да қазаны,
отына май құйылса да,
ғажабы –
сабырлықтың ұйи түсер айраны.

Айтшы достым,
сенде бар бұл пенделік,
менде бар ма жасап жүрген сол айла?
Ырылдасып жүрсе де іштен, алайда,
қансыраған ешкімді де көрмедік.

Келші достым,
ит тірліктен шаршаған,
нәпсімізді тыяр жағыз құдайым,
нәпақасыз қалдырмайды ылайым,
маған да бар, несібесі бар саған.